‘There’s a crack in everything that’s how the light gets in’. Deze poëtische ode aan de imperfectie van de Canadese singer-songwriter Leonard Cohen, kan ik helemaal onderschrijven.
Behalve als het over een pen gaat. In dit geval een groen-zwarte Pelikan uit 1990. Jaja, ze spreekt nog vaak tot mij, die Pelikanpen. Een geschenk van mijn schoonmoeder en dus kleven er alleen al daarom bijzonder veel verhalen aan. Vandaag is het een elegante talisman die ik graag bij me heb. Toen geheel onverwacht de vergulden clips van het dopje afbrak, voelde ik een stekende, snijdende pijn. Als een daas die steekt. Die laffe prik werd een kloppende migraine toen ik merkte dat er door de ‘crack’ van de clips lichtstraaltjes het penpuntje teisterden.
Migraine vervloeide tot diepe smart toen ik merkte dat ook Googelen geen soelaas bracht: ‘zo’n clip kan je d’r niet meer laten aan monteren’. Dat stond te lezen op de site van een kenner (sic) ‘omdat Grote Merken zich niet met dat soort futiliteiten bezighouden.’ Weggooien? Om de trieste aanblik van een verminkte compagnon de route niet meer te moeten aanschouwen? Nog liever pleegde ik theatraal harakiri. Ik stopte mijn geliefde Pelikan diep in een onderste lade. Uit het oog uit het hart, redeneerde ik. Maar iedereen die ooit echte liefde voelde, weet dat zoiets niet werkt.
Gelukkig bestaat er in het universum van de pennengek die ik ben een Huis van Vertrouwen. Ik stapte op een stadswandeling binnen bij Kockx in Antwerpen om al het moois dat we delen te bewonderen. Achteraan zag ik nog een nieuwe versie liggen van mijn Pelikan uit 1990. Ze verkopen hem nog steeds, die klassieker! Ik vulde met mijn bewondering de winkelruimte en sprak de verkoper over mijn geamputeerd exemplaar. Een gelukzalige rilling trok over mijn rug en deinde uit tot in de toppen van mijn vingers en mijn tenen. ‘Maar natuurlijk kan je er een nieuwe clips laten opzetten!’ Na jaren van een bezwaard bestaan blijken dromen dan toch geen bedrog. Slechts enkele weken later, had ik ze al terug. Geen ‘crack’ meer in mijn talisman, en weer heel veel licht in mijn leven.
Tip: stap ook eens binnen in dit Huis van Vertrouwen: Korte Gasthuisstraat 37 in Antwerpen. www.kockx.be