Zicht op het stadje Labro gelegen tussen Terni en Rieti, in de Italliaanse regio Umbrië

Labro in Umbrië maakt me gek

2 maart 2021

Labro, een parel die ik in 1993 mocht ontdekken. Schitterend op een rots boven het Lago di Piediluco, tussen Terni en Rieti, in de groene bergketen van Terminillo. De eerste bouwstenen zijn gelegd rond 900 en sinds de 13de eeuw is er nauwelijks wat veranderd. Twee Vlaamse architecten, Ivan Mossevelde en zijn vrouw Anne Van Ruymbeke, hebben er hun levenswerk van gemaakt om dit dorp met het juiste gevoel het eeuwige leven te schenken. De rust struint mee op je rug als je opklimt door het centro storico.

Samen met Véronique bracht ik er de drie eerste weken van ons huwelijk door. Het verlangen om er te zijn sterft nooit.

Maak me gek

van verlangen om niet hier te zijn.

Maar daar

waar drie poorten mij voeden,

het uitzicht me laaft

als een gulzige geut sprankelende wijn

na maanden van onthouding.

Daar

waar die kronkelklim

me leidt naar de koelte

van jouw warme wanden.   

Wee en moedig kijk ik uit

naar het verglijden van kostbare tijd

daar traag en zonder ambitie geschonken

aan ons geluk.

Verlangen versmelten tot weemoed

is wat Labro zo zacht en zalig doet.



Contact wordt sterk aangemoedigd

Uiteraard zijn reacties zeer welkom. Meer nog, ze dienen als basis voor een nieuw (kort) verhaal. Noteer wat je goed, slecht of subliem vindt en wacht dan maar af. Het kan altijd even duren, maar het komt er zeker van!

Schrijf een reactie