Pennenstreler

Pelican Classic uit 1990

Een Pelikan Classic verdraagt geen imperfectie

‘There’s a crack in everything that’s how the light gets in’. Deze poëtische ode aan de imperfectie van de Canadese singer-songwriter Leonard Cohen, kan ik helemaal onderschrijven. Behalve als het over een pen gaat. In dit geval een groen-zwarte Pelikan uit 1990. Jaja, ze spreekt nog vaak tot mij, die Pelikanpen. Een geschenk van mijn schoonmoeder en dus kleven er alleen al daarom bijzonder veel verhalen aan. Vandaag is het een elegante talisman die ik graag bij me heb. Toen geheel onverwacht de vergulden clips van het dopje afbrak, voelde ik een stekende, snijdende pijn. Als een daas die steekt.

Lees verder »

Ik en mijn vulpen, dat is wij

Kijk eens aan! Zie hem daar heerlijk uitgestrekt liggen. Elegant rustend op het kussen van mijn hand, ondersteund door duim en wijsvinger. Gevlamd roodbruin aan de buitenkant. Kalmerend zwart net boven het gevoelige gouden penpunt. Ik en mijn vulpen, dat is wij. Onvoorwaardelijke, eeuwige liefde. Onze harmonieuze verhouding is zonder de minste twijfel zintuigelijk. Onze harmonieuze verhouding is zonder de minste twijfel zintuigelijk. Op de allerfijnste momenten, op het toppunt van ons kunnen ook vol gloed en zwoel. Ik streel met mijn ogen en lonk met een begerige blik. Ik aai de gladde rondingen met mijn vingertoppen om dan, heel

Lees verder »

Uit een vulpen vloeit liefde

Pennenstreler Is het aangeboren of aangeleerd? Geen flauw idee. Maar in mijn herinnering had de allereerste vraag die ik stelde aan mijn ‘meester’ in het 1ste studiejaar, Ferdinand Bracke, er al iets mee te maken. Toen hij ons met evenveel geduld als wijsheid aanleerde hoe we letters moesten vormen, vroeg ik : ‘Meester, waarom mogen wij niet met echte inkt schrijven?’ En ik wees tegelijk met mijn toen al irritante en pedante wijsvingertje naar de uitsparing in het midden van de bank. ‘Je zou alleen maar morsen.’ Uiteraard was dit een afknapper, maar hij had mij toen al helemaal doorzien.

Lees verder »